Gelegen aan de Emmasingel te Weert, onderdeel van de stadssingels die op het tracé van de voormalige stadsgracht werd aangelegd, ligt het pand Emmasingel 85. Het vrijstaande pand ligt binnen het beschermd stadsgezicht en is aangewezen als gemeentelijk monument (1990).

Het pand, in 1912 gebouwd naar een ontwerp van F. Weegels, is een voorbeeld van een grootschalig woonhuis in een eclectische stijl waarbij een neorenaissance vormentaal is aangevuld met elementen uit de jugendstil. Het exterieur van het pand is redelijk gaaf behouden. Met name het groot aantal gaaf behouden, karakteristieke vensters (zeldzaamheidswaarde) is bijzonder. Uit het onderzoek is gebleken dat de voorgevel op een aantal punten is gewijzigd. De geveltop is rond het midden van de vorige eeuw versoberd. Dit tast de historische waarde echter niet aan, omdat de huidige opzet ook past binnen de esthetica van circa 1912. De aangepaste vensters op de begane grond en het afsluiten van de portiek zijn verstorend, met name omdat bij de vensters de rationele grondbeginselen (decoratief patroon gekoppeld aan de structuur: speklagen in verhouding tot vensters) zijn aangetast. Het interieur is vanaf 1969, zowel wat betreft structuur als uitmonstering ingrijpend gewijzigd. De historische belevingswaarde van het interieur  als geheel is daardoor beperkt.