Gelegen in het historisch centrum van Weert, ligt het negentiende-eeuwse pand Maasstraat 28. Dit hoekgebouw is de laatste jaren in gebruik geweest als kantoorgebouw, waarbij tegen de achterzijde van het pand een uitbreiding is gerealiseerd. De huidige eigenaar heeft de intentie om het pand, een gemeentelijk monument, te herbestemmen tot een tiental appartementen, verdeeld over de drie bouwlagen.

Laatmiddeleeuws casco

Maasstraat 28 is gelegen langs een belangrijke weg in het historische, middeleeuwse centrum van Weert, de weg die de stad verbond met het ten oosten gelegen Roermond. Het huidige pand is in haar verschijningsvorm in de vroege negentiende eeuw te plaatsen, maar zoals al bij het vorige hoofdstuk ter sprake kwam, zijn tenminste de kelder en de hoofdstructuur van het pand aanzienlijk ouder dan de negentiende eeuw. Op deze locatie is ten minste vanaf de zestiende eeuw sprake van bebouwing. De huidige hoofdopzet van het pand, waarbij de gang asymmetrisch in de voorgevel is geplaatst, is terug te voeren tot de oudste geschiedenis. De gang vormde oorspronkelijk een steeg tussen twee volumes. Uitgaande van de op de kadastrale minuutkaart zichtbare situatie, kunnen we er met grote mate van zekerheid van uitgaan dat destijds sprake was van een woonhuis van drie vensterassen met ten westen daarvan een wagenschuur/remise (geen kelder) of soortgelijk volume. Het smalle volume tussen beide bouwmassa’s zal een smalle poortdoorgang zijn geweest die toegang gaf tot het achterliggende steegje en het achter de woning liggende terrein.

Grootschalige verbouwing negentiende eeuw

De op de minuut zichtbare panden aan de zuidzijde van de Maasstraat zijn aan het begin van de negentiende eeuw eigendom van diverse personen, die opvallend genoeg, alle zoutzieder van beroep waren. Rond 1875 wordt het besluit genomen de individuele panden te voorzien van een nieuw aanzicht en opzet. Het is onduidelijk of er destijds sprake was van één eigenaar (Gruythuysen) die destijds als ontwikkelaar optrad, of dat er meerdere eigenaren waren die gelijktijdig en gezamenlijk te werk gingen. In ieder geval werden het huidige Maasstraat 26 en 28 als één esthetisch geheel gebouwd. De façade van beide vormen één aanzicht, waarbij nummer 26 een symmetrische opzet had, bestaande uit vijf assen met in de centrale as de geaccentueerde entreepartij en nummer 28 een asymmetrische opzet had waarbij de entree-as in de vierde as van links was geplaatst. Op enkele oude foto’s die rond 1900-1910 zijn genomen, is deze esthetische eenheid duidelijk herkenbaar. Ook vandaag de dag is nog sprake van één geheel, zij het dat de oorspronkelijke opzet van de begane grond van nummer 26 is vervangen door een brede winkelpui. De oorspronkelijke laatmiddeleeuwse opzet van het casco is nog herkenbaar aan de dakopbouw, waar achter het dakschild aan de Maasstraat van nummers 26-28 een drietal haaks op de straat gelegen zadeldaken zichtbaar zijn. Opvallend genoeg is, hoewel het casco nog herkenbaar is, de kapconstructie als geheel in de negentiende eeuw vervangen.

Maasstraat 28 heeft een complexe plattegrond. Normaliter hebben dergelijke panden een vrij overzichtelijke opzet, bestaande uit een gang die van voor- tot achtergevel loopt met aan één zijde twee vertrekken, gescheiden door een dwarsgang met trappenhuis en aan één zijde de primaire kamers, vaak gekoppeld door een porte-brisé. Bij Maasstraat is aan de oostzijde sprake van twee traveeën met vertrekken. De oostelijke travee is bereikbaar via een portaal onder het trapbordes, vanwaar een tweede gang de kamers ontsluit. Hoewel deze opzet op de begane grond in de loop van de tijd is gewijzigd, is ze op de verdieping nog herkenbaar. Deze complexe opzet komt voor uit het gegeven dat het oorspronkelijke woonhuis aanzienlijk smaller was en de nu secundaire gang, vóór de verbouwing de primaire gang was, die doorliep tot de voorgevel.