De aanleiding tot een bouwhistorische analyse naar de Neerstraat 10, 10a en 10b is het voornemen van de eigenaar om het pand een nieuwe bestemming te geven. Het complex wordt gevormd door een aantal volumes. Het hoofdvolume telt twee bouwlagen en heeft een asymmetrische gevelopbouw. Het Het schilddak laat zien dat we hier te maken hebben met een oudere kern, dat in 1911 is verbouwd. Het complex bestaat uit een haaks op de straat staand, diep woonhuis met daarnaast een smal volume onder platdak. Deze smalle bouwmassa is op de verdieping minder diep dan het ‘hoofdhuis’. De muurdikte ter plekke van de grens tussen het volume onder schilddak en plat laat zien dat we hier te maken hebben met een oorspronkelijke buitenmuur. Het hoofdvolume bestaat uit twee achter elkaar geplaatste volumes, het voormalige voor- en achterhuis. Beide worden gescheiden door de nog zichtbaar boven het dak uitstekende brandmuur. Het voorhuis telt twee bouwlagen, het achterhuis telt er drie. Ter plekke van het smalle volume aan de rechter zijde liep oorspronkelijk een steeg die toegang gaf tot het achterterrein. In de tweede helft van de negentiende eeuw is deze steeg overdekt met een verdiepingslaag. Op het terrein achter het huis staat een tweetal volumes. Aan de noordzijde ligt een groot tweelaags gebouw onder zadeldak. Dit achttiende-eeuwse pand heeft vermoedelijk dienst gedaan als magazijn voor de winkel. Aan de zuidzijde staat een klein, nagenoeg vierkanten gebouw onder zadeldakje. De functie van dit volume, dat nagenoeg geen ramen telt, is onbekend. De gehele binnenplaats is overdekt met een transparante golfplaten overkapping. Neerstraat 10 is een bijzonder gaaf gehouden pand dat, met uitzondering van de winkelinrichting vrijwel identiek is aan de in 1911 ontstane situatie, uitgevoerd naar een ontwerp van architect Frans Dupont. (achtergevel vermoedelijk tweede helft negentiende eeuw). De structuur van het pand is echter aanzienlijk ouder en terug te voeren tot de (late) middeleeuwen: kelders met mergelstenen ton; gevels met mergelstenen speklagen; eikenhouten moerbalken en spanten, bestaande uit gestapelde gebinten, voorzien van telmerken. Het achter het pand liggende magazijn/werkplaats, welke bereikbaar was via de poort in het rechter geveldeel, is wat betreft casco representatief voor de situatie uit de tweede helft van de negentiende eeuw. De eikenhouten (achttiende-eeuwse) kapconstructie, inclusief moerbalken is gaaf behouden. Als zodanig is het een voorbeeld van een gaaf behouden kleinschalig industrieel volume uit de achttiende eeuw dat gedurende de negentiende eeuw aan de wensen en eisen van de tijd is aangepast.

Jugendstil

De voorgevel van Neerstraat 10 is opgetrokken in een eclectische stijl, waarbij met name de gestileerde Duitse Jugendstil prominent aanwezig was. In Roermond is een aantal panden aanwezig waarbij de verschijningsvorm wordt gedomineerd door de Jugendstil en de ietwat meer zwierige Art nouveau. Deze stroming vierde haar hoogtijdagen rond de eeuwwisseling tot ongeveer 1915 (korte periode waarin de stijl in zwang was: door de malaise van de Eerste Wereldoorlog werd deze stijl al snel als overdadig gevonden).  In de Neerstraat zijn meerdere panden uit de decennia vóór en na 1900 aanwezig. Tezamen getuigen zij van de explosieve groei in welvaart van Roermond. Neerstraat 10 is een van de belangrijkste voorbeelden in Roermond (en in Limburg), waarbij deze rijke vormgeving is toegepast. Ook het rijk uitgevoerde interieur is karakteristiek voor de tijd. Opvallend is dat hier een meer eclectisch beeld is gecreëerd, waarbij de Jugendstil zich met name uit in het glas-in-lood bij diverse (schuif)deuren. Voor het overige heeft het interieur een meer ‘traditionele’ uitstraling waarin classicistische en renaissance vormen naast elkaar zijn toegepast. Deze combinatie van een ‘modern’ exterieur en een ‘vertrouwd’ interieur is een veel voorkomend fenomeen, waarbij de bewoners aan de buitenzijde willen uitstralen dat ze op de hoogte zijn van de nieuwste ontwikkelingen, maar zelf toch het liefst in een vertrouwde omgeving willen vertoeven. Een bijzonder element vormen de plafonds in de voorkamers op de verdieping. De gestucte plafonds zijn ‘gehout’.

Frans Dupont

Architect Frans Dupont heeft een duidelijke stempel op het Roermondse straatbeeld gedrukt. Hij was een architect die vele (internationale) bouwstijlen beheerste en deze ook vrijelijk toepaste in zijn ontwerpen. Zijn oeuvre blinkt uit door een uitgebalanceerd gevoel voor maat, schaal, verhoudingen en detaillering. De architectuur van Dupont kenmerkt zich door de wijze waarop een doordacht ruimtelijk ontwerp met een uitgekiende logistiek en verrassende esthetische wendingen worden samengebracht. Net zoals voor veel van zijn tijdgenoten, was functie voor hem niet alleen een kwestie van doelmatigheid en comfort, maar ook van uitstraling en zeggingskracht. Een gebouw functioneerde niet alleen omdat het praktisch van indeling was, maar ook omdat het de bezoeker vertelde wat men er verwachten kon (decorum). Zo liet Dupont in zijn ontwerpen het verschil zien tussen de steenhouwerswoning met zijn aansprekelijke staalkaart van decoraties, het deftige, sobere notariskantoor dat de bezoeker moest imponeren en een winkel die vooral uitnodigend moest zijn. Dit alles is dan ook de reden waarom onlangs verschillende gebouwen van deze vooral regionaal werkzame architect als rijksmonument zijn aangewezen. Binnen dit oeuvre neemt Neerstraat 10 een belangrijke plek in.