Het cultuurhistorisch onderzoek is tot stand gekomen in het kader van de ontwikkeling van het Maastrichts Planologisch Erfgoedregime en omvatte zowel Oud-Caberg als de naoorlogse wijk Malberg. Het onderzoek naar Malberg is uitgevoerd door dr Bernadette van Hellenberg Hubar. Het onderzoek omvat een inventarisatie van panden, hoogwaardig groen, karakteristieke elementen en historische infrastructuur. Op basis van deze inventarisatie is een waardenkaart opgesteld. Verder is een gedetailleerde beschrijving van het gebied, met waardenstelling en richtlijnen uitgevoerd.

Karakteristiek

Het dorpslint Oud-Caberg vormt een landelijke enclave binnen de grenzen van de gemeente Maastricht. Dit gehucht is eeuwenlang onlosmakelijk verbonden met de stad. Niet alleen omdat het Maastricht voorzag van de noodzakelijke voedingsstoffen, maar ook omdat zij vanwege het reliëf van het Terras van Caberg meerdere malen centraal stond in veldslagen om de oude vestingstad. Nadat het gehucht in 1920 door de annexatie deel is gaan uitmaken van Maastricht kroop de stedelijke bebouwing dichterbij. Na voltooiing van de wijk Malberg en de Donkenbuurt van Oud-Caberg is het niet alleen formeel, maar ook fysiek aan de stad verbonden. Niettemin heeft Oud-Caberg zijn landelijke karakter grotendeels weten te behouden. De grote carréhoeven met hun huisweiden, omheind door hagen en beplant met fruitbomen bepalen tot de dag van vandaag het beeld en vormen een fraaie overgang tussen de hectiek van de stad en de rust van het landelijke Lanakerveld.

Voor wat betreft Oud-Caberg luidt de belangrijkste conclusie dat het dorpslint ondanks de naoorlogse inbreidingen in hoofdlijnen gaaf behouden is gebleven. Talloze karakteristieke panden, structuren, groenelementen en bijzondere details bepalen vandaag de dag de hoge ruimtelijke kwaliteit van het vroegere dorp